Onze geïmmigreerde ouders hebben hun best gedaan om tradities levend te houden en als onze gemeenschappen zich niet inspannen om die verbondenheid met Portugal te behouden, lopen we het risico dat we onze cultuur helemaal kwijtraken.

De volheid van de tijd valt terug op de geschiedenis die aan ons voorafging, daarom is het essentieel om ons erfgoed te kennen. Als we deze erfenis erkennen, kunnen we stukjes van onszelf eruit halen die het waard zijn om te bewaren, om vorm te geven aan hoe de toekomst eruitziet. We kunnen sommige tradities in stand houden, terwijl andere verouderd of zelfs vergeten kunnen raken. Niet alles is het waard om gevierd te worden zoals het traditioneel was.

Toch is wat we herkennen als onze identiteit gebaseerd op de opvoeding die ons is bijgebracht. Het roept vragen op over de toekomst en of de volgende generatie wel genoeg geeft om dat Portugese gedoe van ons. Wat zal het betekenen om Portugees te zijn in Noord-Amerika?

We moeten er rekening mee houden dat het er anders uit kan zien dan we gewend zijn, maar dat maakt het niet minder echt. Thuis vinden festivals bijvoorbeeld plaats in de dorpsstraten, terwijl ze hier meestal in culturele clubs plaatsvinden. Voor expats voelt het ongetwijfeld vreemd om getuige te zijn van zo'n evenement, maar het gevoel is niet minder authentiek, het is eerder traditie in een nieuw jasje.


Heruitvinding

Conventies uit verschillende regio's gaan door in verschillende vormen. Gemeenschappen buiten Portugal hebben opnieuw uitgevonden hoe we feest vieren. Als zodanig kunnen Luso-afstammelingen overeenkomsten onderscheiden als het onder ogen zien van hun eigen spiegelbeeld op een drassig oppervlak, vooral binnen de grotere dynastie van waar ze vandaan komen. Van het continent tot de autonome regio's en daarbuiten, de diaspora blijft een evolutie zien van traditionele festivals die de waarden die de Portugezen verenigen vroom hoog houden.

In Noord-Amerika kan het allemaal bekend voorkomen voor degenen die het voor het eerst meemaken. Of je nu geniet van het eten, de muziek, de folklore of de mensen, de cultuur kan je brengen waar je maar wilt. Sommigen van ons hebben nog nooit een voet in Portugal gezet, maar toch kan dat onontgonnen terrein voelen als een thuis weg van huis.

Als je bedenkt dat er net zoveel mensen zijn die zich als Portugees kunnen identificeren buiten de politieke grenzen als er binnen de grenzen zijn, dan is de natie als vanouds. Portugal bestaat uit kolonies die verspreid liggen in het buitenland. De invloed over de hele wereld is onmiskenbaar. Sommige aspecten van het erfgoed zijn onuitwisbaar en het is net zo gemakkelijk om terug te gaan.

We zijn allemaal Portugal, zolang we dat willen zijn.

Instagram: @LusoLoonie

Website: LusoLoonie.ca/

Author

Devin Meireles is a creative nonfiction writer in his thirties. He was born and raised in Toronto, Canada, where growing up around the Portuguese diaspora had a profound effect on him. 

Devin Meireles