Deze worden 'Opuntia' genoemd en je ziet ze hier overal, sommige klein, sommige enorm, sommige groeien zelfs door hekken heen, plat uitziende kussentjes waar angstaanjagende stekels uitsteken. Alle cactussen in dit geslacht opunti zijn eetbaar, hoewel sommige soorten minder lekker zijn omdat ze meer stekels of zaden hebben.


Vruchten

Cactusvruchten en zelfs jonge bloemblaadjes zijn eetbaar. Ze beginnen te bloeien in mei en de vruchten zijn half augustus volledig rijp, maar pluk ze pas als ze helemaal rood zijn. Ze lijken op granaatappels qua kleur, smaak en textuur - en er wordt gezegd dat ze lijken op een mix van kiwi, peer en watermeloen, of zelfs een kruising tussen watermeloen en kauwgom. Als je ze rauw eet, vind je bij de eerste hap harde, knapperige pitjes, die je kunt eten of weggooien, maar als je bijvoorbeeld jam maakt, kun je ze er beter uit zeven.

De vruchten worden vaak gebruikt in gelei, snoep, wijn - en de wereldberoemde 'cactusvijg margarita', waarbij tequila, limoensap, triple sec, simpele siroop en cactusvijgensap worden gecombineerd en on the rocks worden geserveerd met een garnering van verse limoen. Heerlijk zeggen ze, maar ik heb het nog nooit geprobeerd!


Gezond en caloriearm

De cactusvijg heeft ook voordelen voor de gezondheid en zit vol antioxidanten, waarvan de dieppaarse de meeste bevatten. Ze ondersteunen de gezondheid van de lever, helpen ontstekingen bestrijden en bevatten veel vitamine C, calcium, magnesium en kalium. Ze bevatten weinig koolhydraten, veel vezels en weinig calorieën - één vrucht bevat slechts ongeveer 40 calorieën.


Kun je cactuskussentjes eten?

De kussentjes zelf kunnen ook gegeten worden - rauw, gekookt, gebakken, gefrituurd of gegrild - en worden het best geserveerd met een zachte, knapperige textuur, dus niet te gaar, anders worden ze slijmerig. De smaak is vergelijkbaar met een licht zure sperzieboon, asperge of groene paprika. Snijd de buitenste rand eraf en vergeet niet eerst de stekels eraf te schrapen met een scherp mes!

Een manier om deze stekels te verwijderen is door leren handschoenen te dragen en dan de vrucht in een papieren handdoek of een schone doek te rollen of wrijven. Hoewel de schil eetbaar is, is het verstandig om de stekels te verwijderen om er zeker van te zijn dat je er niet per ongeluk van eet! Snijd de boven- en onderkant van de cactusvijg af, waarna je ze doormidden kunt snijden en de pitjes kunt verwijderen. Snijd de vrucht in de lengte in dunne plakjes en je zou nu gemakkelijk de schil van de vrucht moeten kunnen afpellen.

Credits: Unsplash; Auteur: @acton_crawford;

In het wild

Maar als plant is hij heel moeilijk weg te krijgen, omdat hij zich op verschillende manieren kan vermenigvuldigen. Net als vetplanten kunnen cactussen zichzelf klonen door een van hun grote vlezige kussentjes opnieuw te laten wortelen als er een op de grond valt. Ze kunnen zelfs opnieuw groeien als alle kussentjes worden afgesneden, maar de kroon of 'basisstam', een paar centimeter onder het grondoppervlak, intact wordt gelaten. Ze zijn zowel mannelijk als vrouwelijk en kunnen zich ook voortplanten door de zaden van hun vruchten.

Credits: envato elements; Auteur: CreativeNature_nl;

Ze kunnen meer dan 20 jaar oud worden. Er zijn verschillende variëteiten cactussen die elk een andere grootte hebben. De meest voorkomende soort wordt tot 1,5 m hoog en 3 - 4,5 m breed.

Als je de cactus in het wild meeneemt, zul je zien dat er een aantal zeer scherpe stekels in de schil zitten, die verwijderd moeten worden voordat je de cactus aanraakt. Terwijl de cactuskussentjes wel of geen stekels kunnen hebben, hebben zowel de kussentjes als het fruit kleine haarachtige doorns met weerhaakjes die doornen of 'glochids' worden genoemd en die zich in je huid kunnen nestelen als je niet voorzichtig bent.


Zelf kweken

De groei uit zaad is langzaam en duurt 3 tot 4 jaar voordat de plant bloemen en vruchten produceert. De zaden hebben schaduw nodig om te ontkiemen en moeten tot die tijd vochtig gehouden worden. Vermeerdering uit kussentjes is veel eenvoudiger en geeft sneller resultaat - je kunt letterlijk gewoon een kussentje afsnijden en het planten. Als je er een paar dicht bij elkaar plant, vormt dat na verloop van tijd een goede barrière om wilde dieren buiten te houden!

Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan