Ze zijn druk bezig met het bouwen van bomvrije ondergrondse schuilkelders en gek genoeg word ik daar een beetje nerveus van. Waarom?

Nu, ik wil niet beschouwd worden als een soort gek of een gekke onheilsprofeet. Ik wil ook niet graag gezien worden als een van die vermoeiende samenzweringstheoretici. Maar als er gemeld wordt dat Mark Zuckerberg druk bezig is met doemdenken, spitsen mijn oren een ietwat en begint er misschien toch een beetje paniek te ontstaan.

Blijkbaar is Zuckerberg niet de enige die dit doet. Minstens een dozijn miljardairs over de hele wereld kopen afgelegen eilanden op en gebruiken een deel van hun nieuw verworven land om ondergrondse schuilplaatsen voor zichzelf en hun gezinnen te creëren. Wat echt verontrustend is, is dat de voltooiingsdatum voor deze schuilplaatsen voor miljardairs Winter 2024 is.

Als dit allemaal geen loze roddels zijn, is het logisch om je af te vragen wat deze mensen weten dat de rest van ons misschien niet weet. Een terechte vraag, denk ik. Ik neem aan dat het ook eerlijk is om aan te nemen dat deze mensen niet actief ondergrondse schuilkelders bouwen omdat het opeens in de mode is om Bondschurkachtig over te komen? Degenen die naar verluidt getuige zijn geweest van de bouw van deze complexen kunnen toch niet allemaal leugens vertellen? Dus ik gok dat er een kern van waarheid in deze verhalen zit.


Op de rand van een afgrond

Je hoeft geen miljardair of techneut te zijn om erachter te komen dat de wereld er momenteel niet bepaald geweldig voorstaat. Zoals de zaken er nu voorstaan, zou de westerse beschaving wel eens aan de rand van een culturele en economische afgrond kunnen staan. Er is niet veel voor nodig om de trein te laten te ontsporen, hij heeft altijd al aan een zijden draadje gehangen. Laten we eerlijk zijn, er zijn genoeg rafels aan de gang in de periferie van dit grote menselijke levensweefsel. En als je toevallig miljardair bent, denk ik dat een overlevingsbunker een vrij goede investering is, alles bij elkaar genomen.

Misschien grinnik je nu in jezelf. Wie is die kerel, vraag je je misschien af? Hij is duidelijk hysterisch en heeft te veel rotzooi op YouTube bekeken. Maar mijn krankzinnige tirades zijn misschien niet zo lachwekkend als ze op het eerste gezicht lijken als je bedenkt hoe precair de situatie er eigenlijk uitziet. Doe me even een lol en luister naar me.

Ok. Het grootste regionale conflict sinds generaties woedt nog steeds in het Midden-Oosten. Het is een humanitaire ramp. Terwijl ik dit schrijf, proberen internationale diplomaten wanhopig te voorkomen dat de oorlog in Palestina escaleert naar de bredere regio. Deze mogelijke escalatie is immers vanaf dag één een grote zorg geweest. In feite is het al jaren een punt van zorg. Wie weet welke gruweldaden zich in Gaza, op de Westelijke Jordaanoever of daarbuiten kunnen hebben geopenbaard tegen de tijd dat dit stuk wordt gedrukt? Ik durf er niet aan te denken. Echt waar.

En dan is er nog het conflict tussen Rusland en Oekraïne. En dat niet alleen, we hebben ook een onzekere aandelenmarkt die bijna volledig afhankelijk is van wat algemeen bekend staat als de "grote tech zeven". Dat zijn een heleboel eieren in niet al te veel mandjes. Zoals de zaken er nu voorstaan, is er een reëel potentieel voor een complete economische ineenstorting in China.

En dan hebben we ook nog het probleempje dat Amerika het meest verdeeld is sinds de Burgeroorlog. Dit kun je niet verzinnen (hoewel Hollywood wel een poging heeft gedaan met de komende Civil War-film die op het witte doek komt). Het is duidelijk een zeer ernstige situatie die volgens sommigen zelfs het uitstel van de komende presidentsverkiezingen in gevaar zou kunnen brengen. Als (of wanneer) die verkiezingen uiteindelijk toch doorgaan, is het niet zo onredelijk om te veronderstellen dat er monumentale wrok en woede kan ontstaan - wie er ook "wint". Dat zou gevolgd kunnen worden door burgerlijke wanorde. Voor zover ik kan zien, zal geen van beide zijden van de Amerikaanse politieke scheidslijn bijzonder grootmoedig zijn bij een nederlaag.


Beginnen met graven

Waar is mijn schop? In dit stadium zouden we er allemaal goed aan doen om te beginnen graven. Hoe meer ik graaf, hoe meer ik zie dat dit een slechte wereld is die vastbesloten lijkt om zichzelf in chaos te storten. Maar waarom? Als we die negatieve energie maar konden kanaliseren naar iets positiefs, dan zouden we er allemaal beter van worden.

Ik heb graag gelijk. Ik geef het toe, dat doe ik. Maar deze keer hoop ik echt dat ik het helemaal mis heb en dat 2024 niet die gevreesde "zwarte zwaan" zal inluiden.

Maar het enige wat ik lijk te zien zijn extreem rijke en machtige mensen die de leiding hebben over ons collectieve lot. Mensen die totaal niet in staat zijn om één zeer belangrijke prestatie te leveren. En dat is een toekomst creëren waarin alles goed komt. Want als de toekomst niet goed is voor ons (dat zijn jij en ik), dan maakt het niet uit hoeveel rijkdom Zuckerberg heeft of hoeveel macht een gewone miljardair of tuinmiljardair individueel denkt te bezitten; een apocalyptische dystopie is op de lange termijn in niemands belang.

Zuckerberg heeft naar verluidt bijna 300 miljoen dollar uitgegeven aan het bouwen van het duurste pand in de geschiedenis van de mensheid. Het staat op een 1500 hectare groot complex in Hawaï. Het riekt echt naar een gekke miljardair die een beetje losgeslagen is en nu op het punt staat de aandacht van 007 te trekken. Zuckerbergs personeel heeft een geheimhoudingsplicht en is gedwongen tot uitgebreide geheimhoudingsverklaringen over wat hun betaalmeester van plan is.

Deze ultra-rijke miljardairs hebben zelfs een eufemisme voor wat zij zien als een soort naderende apocalyps en daaruit voortvloeiende maatschappelijke ineenstorting. Ze noemen het "De Gebeurtenis". Dit eufemisme is in het leven geroepen door dezelfde mensen die een "digitale" toekomst voorbereiden en zelfs creëren die minder te maken heeft met het verbeteren van de wereld voor de algemene bevolking, maar die bovendien betrokken zijn bij het enge streven om de menselijke conditie helemaal te overstijgen (met AI). Extreme rijkdom en privileges hebben er alleen maar toe geleid dat deze mensen geobsedeerd zijn geraakt om zichzelf te isoleren van de gekke wereld die ze zelf hebben helpen creëren.


"De gebeurtenis"

Ik stel me voor dat deze bunkers van miljardairs niet alleen explosiebestendig zijn, maar dat ze hun bewoners ook kunnen beschermen tegen klimaatverandering, zeespiegelstijging en de massale migratie van wanhopige en ontheemde mensen. Mensen die misschien wel net zo graag als de miljardairs zelf de ziekte, de pandemieën en de daaropvolgende paniek willen overleven die ongetwijfeld het gevolg zou zijn van de uitputting van hulpbronnen na "De Gebeurtenis".

Voor de gemiddelde techmiljardair lijkt er één vorm van technologie te zijn die nu alle andere overtreft. Het gaat hierbij om het ontwikkelen van gloednieuwe manieren om te ontsnappen aan de rest van ons gewone stervelingen.

Dus wie zal zegevieren? Zal het Jeff Bezos zijn die naar de ruimte migreert in een kartonnen Amazon Prime-doos (met zijn Star Trek-box bij de hand)? Geen gratis retour Jeff, oude vriend. Als je eenmaal onderweg bent, is het een enkele reis. Misschien is Thiel de winnaar als hij vertrekt naar zijn Nieuw-Zeelandse compound (met uitzicht) op smeltende gletsjers. Of zal het onze Mark Zuckerberg zijn, die ontsnapt naar zijn metaverse op Hawaï?

Wat denk je? Deze catastroferende miljardairs worden verondersteld de winnaars te zijn. Kampioenen van hun eigen utopie, de belichaming van survival-of-the-fittest.

Hmmm? Werkelijk?

Author

Douglas Hughes is a UK-based writer producing general interest articles ranging from travel pieces to classic motoring. 

Douglas Hughes