Met uitzicht op Belém, in Lissabon, is de Segundo Torrão, in Trafaria, 40 jaar geleden ontstaan. Wat begon als een vissersgemeenschap die mettertijd groeide, is nu de grootste sloppenwijk in omvang in Lissabon, waar mensen in erbarmelijke omstandigheden leven.

Aangezien de huizen illegaal zijn, blijft elektriciteit die via elektriciteitscontracten wordt geleverd een droom voor de bewoners, die elektriciteit moeten stelen van de straatlantaarn van het EDP om stroom te hebben. Deze hachelijke situatie heeft al tot ernstige problemen geleid die in januari in de media aan de kaak werden gesteld, nadat de bewoners meer dan 70 uur in het donker hadden doorgebracht.

Tijdens die winterdagen meldden sommige kinderen dat wanneer ze in het donker leefden, het erg moeilijk was om koud voedsel te eten en dat ze bang waren dat hun jongere broertjes en zusjes zouden vallen en gewond zouden raken omdat ze niets konden zien, vertelde Xana Gonzalez Leal, voorzitter en coördinator van Cova do Mar, aan The Portugal News.

"We deelden hoofdfakkels uit zodat de kinderen konden spelen," zei ze. Het was echter niet genoeg om te voorkomen dat er wrede dingen gebeurden: "We hadden een moeder die wanhopig was omdat ze antibiotica in de koelkast had voor haar één jaar oude baby, en de antibiotica bedierf omdat er geen elektriciteit was. Het is moeilijk te geloven, maar deze realiteiten bestaan nog steeds in Portugal," voegde Xana eraan toe.

Het recht om te spelen

Fábrica dos Sonhos, vijf jaar geleden opgericht om kinderen in de sloppenwijk te helpen, heeft dit probleem een stem gegeven en kinderen geholpen met een missie "om een gratis naschoolse opvang te creëren".

"Er is een business rond geluk en kinderspel, waar ouders gelukspakketten kopen die zomerkampen, verjaardagsfeestjes of naschoolse feestjes kunnen zijn, om ervoor te zorgen dat hun kinderen gelukkig zijn met educatieve activiteiten," zei Xana Gonzalez Leal, voorzitter en coördinator van Fábrica dos Sonhos.

Daarom besloten zij een vereniging op te richten ter verdediging van artikel 31 van het Verdrag inzake de rechten van het kind, waarin staat dat kinderen recht hebben op vrije tijd en vakantie en "dat de staat de plicht heeft deze activiteiten te bevorderen", zei zij.

In onze samenlevingen is dit recht echter niet aan alle kinderen toegekend. "Er is geen oplossing voor kinderen van wie de ouders het zich niet kunnen veroorloven", wees zij erop. Zo is de Fábrica dos Sonhos geboren uit een droom om een gratis naschoolse opvang op te richten.

Sociale impact

Xana is afgestudeerd in de economie en heeft een aantal jaren in de sector gewerkt, maar naarmate de tijd verstreek, kreeg Xana de behoefte om haar missie in het leven te zoeken en het was toen dat ze het humanitaire werk vond.

"Ik had een cursus zomerkampmonitor gedaan en toen besloten we in augustus 2015 om een zomerkamp op te zetten" - zo werd de vereniging Cova do Mar geboren, met als missie dat geen enkel kind hoefde te betalen om te spelen.

"Het was heel spontaan, het was iets dat uit het hart kwam en, in mijn geval, was het een radicale verandering. Ik heb geen langetermijnplannen meer, ik doe gewoon wat op elk moment zinvol is", voegde ze eraan toe.

Daarna was het tijd voor de Fábrica dos Sonhos. "We waren al hier in Covoa do Vapor en tot dan toe deden we alles buiten. Het was tijdens een vergadering met de gemeenteraad van Almada, met het sociale interventieteam, dat zij voorstelden om het project te ontwikkelen en meer steun te gaan geven aan de kinderen van de Segundo Torrão".

Ondanks de fantastische sociale impact die het heeft op de gemeenschap, kan de Fábrica dos Sonhos nog steeds niet alle kinderen bereiken die hulp nodig hebben. "Helaas kunnen we niet alle kinderen in de sloppenwijk bereiken. Van de 3.000 inwoners hebben we dit schooljaar maar 35 plaatsen. Dat is niet genoeg", klaagde ze.

Liefde tonen

Het zijn er misschien niet veel, maar elk kind dat ze hebben krijgt hun volledige toewijding: "Onze taak is niet alleen de deur open te doen, het is om de deur te openen, te omhelzen, te steunen, uit te zoeken hoe het met ze gaat, waar ze op dat moment mee worstelen", benadrukte Xana.

In hun werk proberen ze ook de bredere maatschappij te betrekken, bijvoorbeeld via de politie: "We hebben momenten waarop de GNR van Trafaria samenwerkt met Cova do Mar in ludieke acties. We proberen hen bij ons werk te betrekken om het idee dat kinderen van het GNR kunnen hebben te demystificeren", zei ze.

Met Halloween bijvoorbeeld, "gaan ze meestal het GNR bang maken in het politiebureau, als we ze goed bang maken krijgen ze de jellybeans, als we ze niet goed bang maken, krijgt het GNR de jellybeans. Vorig jaar was het niet mogelijk om er persoonlijk heen te gaan, dus kwam het GNR naar de Fábrica dos Sonhos en moesten de kinderen de jellybeans winnen in een PlayStation-uitdaging met de politie".

In vijf jaar tijd heeft Fábrica do Sonhos al 112 kinderen mogen verwelkomen. Het is geopend van dinsdag tot vrijdag van 15.30 tot 19.30 uur en op zaterdagochtend en is afhankelijk van de hulp van donaties en vrijwilligers, aangezien zij zich op dit moment slechts één loontrekkende kunnen veroorloven.

Het Portugese nieuws heeft geprobeerd contact op te nemen met het gemeentebestuur van Almada om opheldering te vragen over dit sociale probleem, maar bij het ter perse gaan van dit verslag hadden we nog geen antwoord ontvangen.

Author

Paula Martins is a fully qualified journalist, who finds writing a means of self-expression. She studied Journalism and Communication at University of Coimbra and recently Law in the Algarve. Press card: 8252

Paula Martins