De wervelkolom (SC) bestaat uit botten, gewrichten, ligamenten en spieren die in staat zijn het gewicht te dragen en daardoor de integriteit van de neurologische structuren te beschermen: het ruggenmerg en de zenuwen. Wanneer het gewicht de grens overschrijdt die deze structuren inherent kunnen dragen, kunnen we te maken krijgen met letsels aan het ruggenmerg, met of zonder neurologische schade.


Letsels aan het ruggenmerg kunnen zich in alle dagelijkse situaties voordoen: valpartijen, kleine trauma's, grote impact of intensiteit, ongevallen op de weg of op het werk, maar ook recreatieve ongevallen in verband met sportactiviteiten en duiken.

De gevolgen van het door deze ongevallen veroorzaakte trauma kunnen variëren van een kleine kneuzing en plaatselijke pijn, tot fracturen die stabiel of instabiel kunnen zijn, of ernstige schade aan neurologische structuren met functionele beperkingen.


De behandeling varieert afhankelijk van het type en de ernst van het letsel. Bij eenvoudige kneuzingen volstaan pijnstillers. Bij stabiele fracturen kan aanvankelijk de zogenaamde "conservatieve" behandeling worden geprobeerd, die bestaat uit rust, pijnstillers en soms het gebruik van een orthese (brace of halskraag). Bij instabiele fracturen zijn er verschillende chirurgische behandelingsmogelijkheden. De eenvoudigste is het verstevigen van de wervelkolom met cement via een canule (vertebroplastie), het plaatsen van interne fixators om stabiliteit en consolidatie van de fractuur mogelijk te maken, of een techniek die resulteert in fusie tussen de wervels (arthrodese). Er zij op gewezen dat deze technieken de laatste jaren opmerkelijk zijn geëvolueerd, minimaal invasief zijn en percutaan kunnen worden uitgevoerd, waardoor de chirurgische agressie wordt verminderd en de herstelperiode wordt verkort.


Wat preventie betreft, moet vooral bij ouderen, waar een hoge prevalentie van osteoporose bijdraagt tot de kwetsbaarheid van de botten van VC, een passende behandeling van deze pathologie worden uitgevoerd. Bij deze kwetsbaardere bevolkingsgroep, die zich vaak moeilijk kan voortbewegen, moeten valpartijen worden voorkomen door bepaalde obstakels te verwijderen (bijvoorbeeld tapijten en trappen); ook het gebruik van hulpmiddelen zoals krukken of een rollator is nuttig om het lopen te vergemakkelijken, hoewel hiervoor altijd een voorafgaande training door een fysiotherapeut nodig is. Voor de algemene bevolking houdt preventie in dat de verkeersregels (veiligheidsgordel, snelheidsbeperkingen) worden nageleefd om het risico op letsel als gevolg van een ongeval tot een minimum te beperken. Naleving van hygiëne- en veiligheidsregels op het werk om de frequentie en het aantal ongevallen te verminderen. Zoveel mogelijk vermijden van activiteiten die onnodige risico's met zich meebrengen, aangezien deze zeer vaak de oorzaak zijn van nek- en ruggenmergtrauma's. Duiken in de zee of het zwembad, voordat u gaat duiken moet u er zeker van zijn dat u niet in een ondiepte duikt of dat er geen rotsen zijn.


Neem voor meer informatie contact op met HPA Grupo Saude op +351 282 420 400