Raporty w brytyjskiej prasie zwróciły uwagę na wypowiedzi eksperta ds. jazdy, Tima Rodie z Motorpoint, który stwierdził, że: "Podczas jazdy w Portugalii, Luksemburgu i Austrii nie wolno używać kamer samochodowych, ponieważ są one uważane za naruszenie prywatności i wiążą się z wysokimi grzywnami".

Zgodnie z Krajową Komisją Ochrony Danych, korzystanie z kamer samochodowych jest zabronione, biorąc pod uwagę art. 19 prawa krajowego. 19 ustawy krajowej (ustawa nr 58/2019 z dnia 8 sierpnia), która wdraża ogólne rozporządzenie o ochronie danych w Portugalii: "kamery nie mogą być umieszczane: a) na drogach publicznych, sąsiednich nieruchomościach lub innych miejscach, które nie są wyłączną domeną osoby odpowiedzialnej, z wyjątkiem przypadków, gdy jest to absolutnie konieczne do zapewnienia dostępu do nieruchomości".

Portugalia, wraz z Austrią i Luksemburgiem, należą do krajów, w których robienie zdjęć za pomocą tych urządzeń jest zabronione, w przeciwieństwie do krajów takich jak Francja, Belgia, Niemcy, Norwegia czy Szwajcaria, gdzie ich używanie jest dozwolone pod pewnymi warunkami oraz w przeciwieństwie do Bośni i Hercegowiny, Danii, Włoch, Malty, Holandii, Serbii, Hiszpanii i Szwecji, gdzie ich używanie jest dozwolone bez żadnych warunków, zgodnie z raportem Dinheiro Vivo.

Prawo do wizerunku jest częścią "katalogu" praw i wolności każdego obywatela. Artykuł 79 kodeksu cywilnego stanowi dokładnie, że nikt nie może powielać, wystawiać ani udostępniać do użytku komercyjnego portretu innej osoby bez jej zgody. Jednak ten sam artykuł odnosi się do braku konieczności uzyskania zgody, gdy reprodukcja wizerunku jest umieszczona w miejscach publicznych lub faktach interesu publicznego, które miały miejsce publicznie.

Prawo karne przewiduje w art. 199 karę pozbawienia wolności lub grzywny w przypadku nagrywania i wykorzystywania obrazów, bez zgody, słów nieprzeznaczonych dla publiczności lub robienia i wykorzystywania zdjęć lub filmowania osoby, nawet podczas wydarzeń, w których uczestniczyła. Jednakże portugalskie sądy jednogłośnie oceniły wartość obrazów zarejestrowanych przez osoby prywatne na drogach publicznych za pomocą kamer monitoringu wideo jako dowód popełnienia przestępstwa, w oparciu o analizę poszczególnych przypadków, chroniąc istotę życia prywatnego danej osoby i których przetwarzanie nie obejmuje tak zwanych danych wrażliwych.